Od Okamiego "Wyruszam w świat" cz.3

Płyneliśmy już tydzień. Na około nie było widać śladów wyspy. Tylko słona, morska woda.

Niektórzy z ochotników nie mieli pojęcia o tym, że mają chorobę morską przez co musieliśmy wycofać większość załogi i przewieść ich łodzią do domu. Niektórzy nawet próbowali używać magii do próby zapobiegania choroby. Bez skutku. Czasem nawet i ja myślałem, że od tej wyprawy bez skutku sam dostanę jakiegoś cholerstwa.

Tej nocy niebo było wyjątkowo gwieździste.

Wyglądało to jak miliony migoczących światełek z księżycem w centrum.

Na pokładzie zostałem tylko ja.

Kołowało mi się w głowie, chciałem zawiadomić o tym kapitana i położyć się do swojej kajuty.

Byłem przed drzwiami. Zapukałem

- Kapitanie...

Nikt nie odpowiadał. Jeszcze raz..

- Chosen... Jesteś tam?

Myślą, że kapitan może usnął po cichu wstąpiłem do pokoju.

Nikogo nie było. Podszedłem bliżej łóżka.

Poczułem pod łapami krew.

- O nie. Co się stało!

Byłem wręcz przerażony. To nie mogła być czyjaś inna krew, tylko Chosena!

Szybko pobiegłem poinformować innych. 

Nikogo nie było!

Co u licha się tu stało!

I wszędzie to samo, krew.

- Halo!!! Odezwijcie się! Halooo! Błagam was!

Byłem sam i bezradny.

Nagle coś zaczęło bujać statkiem.

Szybko wyszedłem na pokład. 

- Okamiiiiii!

To był Rouder.
- Okamiii! Pomóż mi, prosze!
Rouder resztkami sił trzymał pazurami statku, lecz za późno. Nie zdążyłem.

<Rouder, dokończysz?>