Od Shil

Przedwczoraj postanowiłam pójść na spacer. Poszłam w nieznane tereny i cieszyłam się z piękna nieznanych mi roślin i miejsc. Nagle zauważyłam jakąś tabliczkę:

" Wataha Krwawych Pazurów "

Nazwa nieco koszmarna, ale przecież nazwa nie świadczy o wilkach, a przynajmniej tak myślałam. Jak na zawołanie zza drzewa wyskoczył czarny wilk, wyglądał jakoś tak:

- Co tu robisz? - powiedział ochrypłym głosem.

- Ja? Ja już idę...-przestraszyłam się go, choć na razie był przyjazny.

- Poczekaj! Jak się nazywasz? - przyglądał mi się

- Shila...a ty?

- Tristian - powiedział. Przyjrzałam się mu bliżej. On jest na prawdę przystojny i bardzo miły.

- Z jakiej watahy jesteś? - spytałam

- Z tej, na której teren prawie wkroczyłaś, a ty pewnie z partnerskiej Watahy Żelaznego Spojrzenia.

- Nie, ja jestem z Watahy Mitycznych Stworzeń.

Przeraził się, może nasze watahy kiedyś walczyły ze sobą. Wtedy zza drzew wyszedł drugi basior.

Spojrzał na mnie groźnie, ale nie atakował. 

- Tristian, czemu nie atakujesz?! Znasz kodeks, wiesz z jakiej jest watahy.

Już miałam mu odpowiedzieć, ale usłyszałam w myślach głos Tristiana " Błagam, tylko nic nie mów "

- Arrow, tak nie można, nic nie zrobiła...

- Albo atakujesz, albo wylatujesz.

Znowu zaczęłam słyszeć głos Trista. Powiedział, że to samiec alfa, że on jest samcem beta, a potem rzucił się na mnie. Dawał mi jednak wskazówki co zrobić, żeby wyglądało tak, jakbyśmy walczyli i żebym mogła uciec. Kiedy byłam już u siebie znów usłyszałam jego głos.

-" Żyjesz ślicznotko? "

- " Tak " - opowiedziałam, choć sama nie wiem jak

- " To dobrze, ale sytuacja nie jest dobra. Arrow wypowiada wam wojnę, a co gorsza muszę z tobą walczyć. Nie bój się, wolę zginąć, niż żeby coś ci się stało, obronię cię, ale idź szybko powiedz alfie o tym. Mam nadzieję, że nic złego się nie stanie. "

Pobiegłam prędko do Valixy.

- Valixy! Jest niedobrze.

- Co się stało?

- Wataha Krwawych Pazurów wypowiada nam wojnę!

- TA Wataha Krwawych Pazurów?! Już raz ich pokonaliśmy, zrobimy to znów.

- Ale ich jest więcej i mają sojusze.

- To niedobrze, a jak to się stało?

Opowiedziałam jej całą historię. Zauważyła, że Tristan mi się podoba.

- Tylko nie zbliżaj się do tego wilka, najlepiej z nim nie rozmawiaj.

- Ale...

- To rozkaz.

- Dobrze, ale jeśli nam pomoże, przyjmiesz go?

- To nasz wróg, wiem, że ci się podoba, ale on jest twoim wrogiem.

- On mi nic nie zrobi!!!

- Zobaczymy...

- Nie, ja nie będę z nim walczyć!!! - rozpłakałam się i wybiegłam z jaskini alf.

Później usłyszałam wycie Glimmer, Valixy i Mike'a. Nie pójdę na zebranie! Skoro ona mi nie wierzy, kogo obchodzi to, że kocham tego wilka?! Nikogo!!! No właśnie, jeszcze zobaczą, że mam rację...