Od Blue

Gdy usłyszałam o tym co Fell odpowiedział Bubonic jedyne co chciałam to zabić ich obydwu. Pobiegłam do mojej jaskini ciągle szlochając. Spakowałam swoje rzeczy. Gdy wybiegałam z jaskini zauważyła mnie Glimmer.

 -Co ty robisz?-spytała się

 -Odchodzę-powiedziałam sucho-I nigdy nie wrócę.

 Po powiedzeniu tego odwróciłam się od niej i pobiegłam dalej. 

 Gdy wbiegłam do lasu zauważyłam Bubonic która pewnie odeszła już od Fella by szukać Okamiego. Schowałam się w krzaki. Gdy Bubonic podeszła dość blisko skoczyłam na nią walnęłam ą łapą w pysk krzycząc:

 -MASZ ZA SWOJE S*KO!

 Upadła na ziemię i zwijała się z bólu. Zauważyłam że Bubonic mocno krwawi twarz. Wadera popatrzyła się na mnie błagalnym wzrokiem. Rzuciłam ją w krzaki by nikt jej nie znalazł. Niech cierpi. Oto moje prawdziwe oblicze. Zauważyłam że zmieniam wygląd. Teraz jestem w drugim wcieleniu. Biegłam dalej. Zauważyłam że mam łapy całe w krwi Bubonic. Podbiegłam do najbliższego drzewa(mianowicie brzozy) i napisałam na nim:

 CI KTÓRZY MNIE ZRANILI POŻAŁUJĄ

 Odbiegłam od drzewa. 

 Gdy tak biegłam spotkałam Fella. On wystraszył się mnie. Moje drugie wcielenie ubabrane krwią. Oto ja.

 -Zraniłeś mnie-zawarczałam-Więc teraz ja zranię ciebie!

 Rąbnęłam nim o ziemię. Niech on również cierpi. Walnęłam go tak by poczuł co to znaczy ból. Cały był we krwi. Ja tak samo. 

 -Czemu to robisz?-spytał słabo Feel

 -Bo tak mi się podoba.

 ***

 Byłam już daleko od terenów watahy. Usiadłam pod drzewem i wymamrotałam:

 -Fire, bogini której jestem najbardziej oddana, spraw bym była przez kogoś dobrze wspominana. 

 Po tej krótkiej modlitwie odebrałam sobie życie.